Qo'shimcha ma'lumotlar:
Yoqtirgan ranglari: oq, qora, qizil, sariq, yashil
Yoqtirgan fasli: bahor va yoz
Sevimli qo'shig'i: Tarkan "Du-du" hamda o'z ijodidan "Rayhon-rayhon"
Ijodini
hurmat qiladigan xonandalari: Yulduz Usmonova, Ozodbek Nazarbekov,
G'iyos Boytoev, Sevara Nazarxon, Rayhon, Ulug'bek Otajonov, Muhriddin
Holiqov, Ibrohim Tatlisa, Snoop dog, Usher, Britney Spears, J.Lo
Sevimli filmi: "Kelinlar qo'zg'aloni"
Sevimli multfilmi: "Tom va Jerri", "Nu, pogodi!"
Sevimli aktyor va aktrisasi: Jan Klod Van Dam, Juliya Roberts
Sevimli taomi: Tandir kabob, osh, azarbayjoncha Xashlama hamda Mc Donalds taomlari
Sevimli ichimligi: mevali sharbat
Sevimli sport turi: futbol, bouling hamda billyard
Hobbisi: Xorijiy davlat pullarini yig'ish
San'atkor do'stlari: Samandar, Abdurashid Yo'ldoshev, Doston Ubaydullaev, "Afruz" guruhi hamda Shahnoz
Oilasi:
Otasi: Bahodir Ergashev
Onasi: Ra'no Ergasheva
Opasi: Shahnoza
Singlisi: Dilnoza
Ukasi: Otabek
2001 yil 5 iyun kuni oila qurgan.
Turmush o'rto'gi: Anoraxon
Qizi: Mohirabonu (2001 yil 8 dekabrda tavallud topgan)
O'g'li: Ibrohimbek (2003 yil 5 martda tavallud topgan)
Yutuqlari:
2003
yil "Tarona" mukofotini "Yilning eng yaxshi erkak" hamda "Yil
qo'shig'i" ("Seni ko'rsam qaniydi" qo'shig'iga Shahnoz bilan)
yo'nalishlarida qo'lga kiritgan.
2006 yil "Tarona" mukofotini "Yil qo'shig'i" yo'nalishida ("Mario" qo'shig'i uchun) qo'lga kiritgan
Albomlari:
1999 yil "Yoqimtoy"
2000 yil "Yonimda qol"
2001 yil "Asalim"
2002 yil "Ishontir meni"
2003 yil "Seni ko'rsam qaniydi"
2004 yil "Muhabbat"
2000 yil 5-6 aprel kunlari Turkiston saroyida "Yoqimtoy" deb nomlangan ilk yakkaxon konsert dasturini taqdim etgan
Hozirgi kunda 20ga yaqin klipi, 80ga yaqin qo'shiqlari bor.
Safarlari:
2001 yil UMRAga, Saudiya Arabistoniga
2003 yil turkiyaga Istambulga
2004 yilda ikki marta AQSHga
2005 yil Malayziyaga
2006 yil Hajga, Saudiya Arabistoniga
2006 yil AQSHga
__________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
Sardor Rahimxon
Asl
ismim Sanjar Rahimov. Men 1981 yil 3 sentyabr kuni soat 5:00da Toshkent
shahrida joylashgan tug'uruqxonalarning birida tavallud topdim.
Ko'pchilikka qiziq bo'lishi tabiiy: Sador Rahimxonning asl kelib
chiqishi qayerlik? Men, qolaversa ota-onam ham asli Toshkentlikmiz.
Yunus-obod tumanida joylashgan 150 o'rta maktabni 1998 yil
tamomladim. Maktab yillarim juda qiziq hamda esda qolarli voqealarga
boy bo'lib o'tdi. Bir voqea yodimga tushdi, maktabga borgim kelmagan
paytlarda ertalab maktabga ketdim, deb uyimizdagi katta shkafni ichiga
berkinib olardimda, hamma ishga ketgandan so'ng chiqib, to'plagan
pullarimga do'kondan borib har xil shirinliklar va yaxna ichimliklar
sotib olib, bayram qilar edim. Ochig'ini aytsam, qo'shnilar mendan
bezor edi. Maktab chog'lari yon qo'shnimizni bog'ini yoqib yuborgan,
yoki yerto'lamizni suv bilan to'ldirib qo'ygan, gilamni ustiga dazmolni
qo'yib, uni teshib qo'ygan paytlarim ham bo'lgan. Biroq, maktabda
baholarim a'lo edi. Albatta ilk muhabbat ham o'sha davrga to'g'ri
keladi. Dastlab, matematika darsida doskaga chiqib, masalani javobini
bila olmay turganimda Gulnora ismli sinfdoshim qo'rqmay javobni
qog'ozga yozib menga olib chiqib berganda, unga ko'ngil qo'ygandim.
Keyinroq, Feruza ismli sinfdoshimni yaxshi ko'rganman. Bilsamki,
Feruzani mendan tashqari sinfimizning naqd yarimi yaxshi ko'rar ekan.
Yana bir esda qolarli voqea so'nggi qo'ng'iroq kuni sinfdosh qizlardan
ikkisi menga sevgi izhor qilgan edi. Maktabda eng yaqin o'rtog'im
Dilshod edi. Afsuski, 9 sinfdan so'ng, u boshqa maktabga o'tib ketgan.
Maktabni bitirgunimga qadar uni o'rnini Aziz egalladi. Sinfdoshlardan
Abror, Rahimjon, Abduvali, Malika, Dilnozalarni ko'p eslayman. Yigitlar
bilan aloqa saqlanib qolgan. Choyxona deganlaridek... Ustozlarimdan
Jamila opa, To'lqin aka hamda Mavluda opalarga alohida minnatdorchilik
bildiraman. Xullas, maktab davrimni ko'p yodga olaman.
1998 yil maktabni bitirib, Toshkent Davlat Texnika Universitetining
"Elektronika avtomatika va hisoblash texnikasi" fakultetiga shartnoma
asosida o'qishga kirdim. Talabalik davrim men uchun juda sermazmun
o'tdi. Chunki o'sha davrda, men "Hamroh" avtoradiosiga tanlovdan
muvaffaqiyatli o'tib, ishga qabul qilingan edim. Tanlovda 850
ishtirokchi qatnashgan bo'lsa, ulardan 10tasi efir boshlovchisi
lavozimiga qabul qilingan edi. Afsuski, "Hamroh"da bir marotaba efirga
chiqib, boshqa radioga, ya'ni "Sezam"ga o'tib ketishga majbur
bo'lganman. O'zbekchilik, tanish-bilishchilik degandek. "Sezam"
radiosiga ishga kirishimda ustozim Nurmuhammad Isroilov hamda Qizlarxon
Xo'jaevalarning xizmati katta bo'lgan. FM 105,4 to'lqinida Sardorbek
Rahimov ovozi jaranglay boshladi. "Alibobo va 40ta tabriklar", "Yangi
tong", "Sog'inib keldim", "Yaxshi niyat" kabi bir necha o'nlab
eshittirishlarni efirga olib chiqdim. Darvoqe, shu orada "TV-Tarona"
nomli yangi telekanal ochilishi haqida ma'lumot olgach, u yerdagi
kastingda ham qatnashdim va muvaffaqiyatli o'tdim. Nimadir bo'ldi-yu,
yana o'sha tanish-bilishchilik sabab radio bilan cheklanib qoldim.
"Sezam" orqali Mansur aka, Mirsaid, Jahongir.uz kabi ijodkor
do'stlarimni uchratdim. 2002 yil Jahongir.uz bilan sinov tariqasida
mening ilk xonandalik ishim bo'lmish "Favvora" taronasini yaratib,
aynan "Sezam" radiosi to'lqinlari orqali efirga uzatdik. Undan so'ng
"Baxtliman", "Hayolimda", "Kechmish", "Adoman" kabi qo'shiqlar
yaratildi. Albatta har birida o'ziga hos kamchiliklar bor edi. Bularni
men o'zim sezardim. Keyingi qo'shiqlarimda bu kamchiliklarni
qaytarmaslikka harakat qilganman. Radio orqali men ko'pgina
san'atkorlar bilan tanishdim, maslahat oldim, shogird bo'ldim. Bularni
natijasi o'laroq "Ishonmasman" taronasi yaratildi. Bu 2005 yil edi. Bu
haqda keyinroq.
Radioga ham, xonandalikka ham oilam dastlab qarshi bo'lishgan.
Chunki, bizni oilamizda ham, avlodimizda ham san'atkorlar bo'lmagan.
Qolaversa, san'at olami nechog'li mashaqqatli ekanini bila turib,
ota-onam meni asrash maqsadida ham shu yo'ldan borishgan. Ilk
muvaffaqiyatlarni ko'rgandan so'ng ota-onam meni orzu-istaklarim bilan
ko'nikishdi. Ular asli meni diplomat yoki olim yoki yana organ xodimi
bo'lishimni juda xohlashgan edi. Men esa hamisha erkin qushman! "Sezam"
radiosida ikki yil ijod qilgandan so'ng o'z xohishim bilan yangi
ochilgan FM 88,4 "Navro'z" radiosiga ishga o'tdim. Bu borada
qo'shiqchi, shoira Shahnoz katta yordam bergan. Esimda "Navro'z"da ilk
yangragan ovoz meni ovozim edi. "Navro'z" men uchun katta sinov va
maktab vazifasini o'tadi. Bu yerda men ham radio, ham san'at olami
professionallari bilan yuzma-yuz keldim. Radio bosh muxarriri Abror aka
Imomxo'jaev va hamkasb do'stlarimning ko'pchiligidan ko'p narsa
o'rgandim. Bu go'sha meni ikkinchi uyim bo'lib qolgan edi. Gohida ko'z
yosh bilan u paytlarni eslayman. Hatto, eng yaqin do'stim Ulug'bek
Rahmatullaevni ham o'sha paytda uchratganman.
2002 yil Alpomish saroyida bo'lib o'tgan "Dilfuz-shou" konsert
dasturida Ulug'bek "Yorim" qo'shig'i bilan, men esa "Adoman" qo'shig'im
bilan qatnashgan edik. O'shanda Ulug'bek bilan tanishdik. Ulug'bek
haqida keyinroq to'xtalib o'taman. "Navro'z"da faoliyat yuritayotgan
kezlarim meni "Yoshlar" telekanaliga ertalabki dasturni olib borishga
taklif qilishdi. Rozi bo'ldim. Bir-ikki efirga chiqdim. Keyin o'zimga
yoqmay, bu ishimni to'xtatib turdim. Ko'p o'tmay "O'zbekiston"
telekanalidagi "Intelektual ring" ko'rsatuviga ishga taklif qilishdi.
Ko'rsatuv o'zimga yoqqani uchun rozi bo'ldim. Bir yildan oshiq, ushbu
ko'rsatuvda teleboshlovchilik qildim. Bu ham men uchun kamera oldidagi
maktab vazifasini o'tadi. "Navro'z"da esa ijod televidenie bilan
hamohang tarzda jo'shqin davom etardi. "Navro'z" radiosida
"Sevishganlar", "Muborak bo'lsin", "Ikki dil bayoni", "Sirdosh",
"Do'st", "Sokin qirg'oqlar" kabi bir necha o'nlab mualliflik
dasturlarini efirga olib chiqdim. Darvoqe, o'sha paytda "Navro'z"
radiosi bilan birgalikda "Kamolot" yoshlar ijtimoiy harakati "Oltin
ovoz" nomli yulduzlar fabrikasi tanlovini e'lon qilishdi. Men ham
qatnashib, u yerga qabul qilindim. Fahrli birinchi o'rinni egalladim.
Ko'p narsani o'rgandim deya olmaymanu, lekin shu tanlov sabab ustozim
Iqbol aka Muhammadjonovni uchratdim. Albatta bu insonni meni ijodimdagi
hissalari nechog'li katta ekanligi sizga ma'lum. "Navro'z" radiosidagi
faoliyatim ikki yildan so'ng o'zining nihoyasiga yetdi. Ochig'i,
"Navro'z"dan ketishim juda og'ir kechdi. Ko'nikishim qiyin bo'ldi.
Chunki, mikrofonga, u yerdagi hamkasblarim, muxlislarimga juda o'rganib
qolgandim. Xullas, "Oriat-dono" radiosiga ishga o'tdim. Uch oy bu
radioni noni yegandan so'ng, radioboshlovchilik hamda teleboshlovchilik
faoliyatimga yakun yasashga qaror qildim.
2005 yil oxirida "Ishonmasman" taronasi orqali xonandalik
faoliyatimni jiddiy boshladim. Boshida juda qiyin bo'ldi, moliyaviy
masalalar deysizmi, tanish-bilish... menda har ikkisi ham yo'q edi.
Faqat o'zimga va yaqinlarimga ishonishim mumkin edi. Bu davrda do'stim
Ulug'bek menga mustahkam suyanchiq bo'ldi. Allohga shukurki, yuzim
yorug' bo'lib, "Ishonmasman" qo'shig'i ishonmagan ishonchimni oqladi.
Shu qo'shiq tufayli 2006 yil "Tarona taqdimoti" marosimida "Musiqada
yil yangiligi" yo'nalishi bo'yicha taqdirlandim. Bu paytdagi
hursandchiligim va hayajonim cheksiz edi. Ketidan "Sen meni sevasanmi",
ya'ni "SMS" kinofilmida bosh rolni ijro etdim. Bir necha o'nlab yangi
qo'shiqlar yaratdim va 2006 yil avgust oyida O'zbekiston Respublikasi
prezidentining "Nihol" mukofotiga loyiq deb topildim. Mukofotlar men
uchun ilhom manbayi vazifasini o'tadi. Qolaversa, ota-onam meni
muvaffaqiyatlarimni ko'rib, menga ko'proq ishona boshladilar. Tabiiyki,
hammasi bir tekisda, yaxshi emasdi. Ya'ni, nohaq tuhmatlar
ko'rolmasliklar, ig'vo gaplar, oyoqqa bolta urishlar... bularning
hammasi bor edi. Faqat men ularni gapirgim kelmaydi. Xudo hammaga insof
bersin!
2006 yil so'ngida men o'zim umuman kutmagan holatda "M&TV Music
Awards" taqdimot marosimida "Yilning eng yaxshi erkak xonandasi"
yo'nalishi bo'yicha taqdirlandim. Nazarimda, bunga "Arazingiz" taronasi
sabab bo'lgan.
Imkoniyatdan foydalanib, men hayotimda, ijodimda ahamiyatga ega bo'lgan
insonlarni eslab o'tmoqchiman. Bular: Nasiba Abdullaeva, O'lmas
Olloberganov, Ozodbek Nazarbekov, G'iyos Boytoev, Ravshan Komilov,
Yulduz Usmonova, Mirzabek Holmedov, Saidazim Murodxonov, Jahongir.uz,
Jasur Badalboev, Farhod Saidov, Toir Asqar va yana ko'pgina menga
mehnati hamda mehri ketgan insonlar. Kimni yoddan chiqargan bo'lsam,
hafa bo'lmasliklarini iltimos qilaman.
Hayotda o'zimni tutib olishimda Oybek aka Alievni hissasi katta.
Ular menga o'zimni topishimda va kelayotgan sinovlardan qo'rqmasligimda
katta o'rin tutdilar. Ularni juda hurmat qilaman va qadrlayman.
Qolaversa, "Zamin FM" radiosi, "Terra Group" kompaniyasi menga
mustahkam suyanchiq, o'z o'rnida hamma radiostantsiyalar, telekanallar,
gazeta-jurnallar, internet saytlari qo'ldan kelgancha dalda bo'lib
turishadi.
Endi ustozimga ozgina to'xtalmoqchiman, ko'p jabhalarda men
ustozimga o'xshagim keladi. Ularga havas qilaman. Ham odamiylik, ham
iste'dod, ham iymon tomonlama ular menga hamisha o'rnaklar. Men ularga,
o'zimga nimaiki yaxshilik tilasam shuni tilayman. U inson Iqbol aka
Muhammadjonov.
Do'stim: Ulug'bek Rahmatullaev - u meni eng yaqinim, sirdoshim,
suyanchig'im. Bizni oramizda raqobat yoki ko'rolmaslik yo'q. Allohga
shukurki, shu kunga qadar odamlarni noo'rin tuhmatlarini yolg'on
ekanligini isbotlab kelyapmiz. Men u bilan fahrlanaman. U bir so'z
bilan aytganda haqiqiy do'st. Uni o'rnini hech kim bosolmaydi.
Bulardan tashqari sizga notanish, lekin men uchun ahamiyatli juda ko'p
qadrdonlarim bor. Ular sabab men qiyinchilikdan oson, zahmatlardan omon
chiqaman. Hammalarini yaxshi ko'raman.
Endi oilamga to'xtalsam, oilam mening muqaddas dargohim. Bu haqda
ko'p ham gapirgim kelmaydi. Chunki bu mening shaxsiy hayotim.
Otam - Mirahmad aka Rahimov, juda mehribon va sahiy inson. Bu qadar
bag'ri kenglik va sahiylikni men boshqa uchratmasam kerak.
Onam - Marg'uba opa Rahimova, men uchun hammadan ko'p qayg'uradigan,
irodasi mustahkam, juda mehribon va oqila ona. Meni har vaqt
tushunadigan va men tomon bo'ladigan inson.
Akam - Anvar Rahimov, juda oddiy va juda aqlli inson.
Ukam - Nodir Rahimov, hamisha yonimda va men fahrlanadigan, suyanadigan inson.
Kelin oyim - Dilbar Rahimova, pazanda va juda ibratli kelin.
Jiyanim - Mavzurxon Rahimov, uyimiz quvonchi va baxti.
Gapirsam gap ko'p. Hayotim ham qiziqarli voqealarga, dardu-hasrat,
quvonch va baxtga to'la. Men hamisha o'zimga va iymonimga suyanganman.
Bilamanki, hayotda hech narsa tasodifiy emas. Bir narsaga, biror narsa
sabab bo'ladi. Ertangi kun bugundanda nurli bo'lishiga ishonaman.
Aniqki, siz o'zingizga ne yaxshilikni tilasangiz, atrodagilarga ham
shuni ravo ko'rsangiz, Alloh sizga baxtingizni beradi.
Men uchun qo'shiq bu suv va havo, hayot demakdir. U orqali men
dilimdagini oshkor aytaman. Agar san'atim orqali sizga ozmi-ko'pmi mehr
ulashayotgan bo'lsam men maqsadimga yetdim.
_____________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
Obid Asomovning hayoti hamda ijodi
Obid Asomov 1963 yil 22 oktyabr kuni Toshkentning Chilonzor tumanida
tavallud topgan. Otasi - Asomov A’zam Abbosovich. Onasi - To’xtaxon
Asomova. Oilada 4 ta farzand bo’lishgan. Ikki o’g’il va ikki qiz(ming
afsuski bevaqt o’lim Sobit Asomovni ularning orasidan erta olib ketdi).
1971 yil jajjigina Obid 128 o’rta maktrabga o’qishga chiqqan. Buni
qarangki, boshqalardan farqli ravishda Obid Asomov maktabga 8 yoshida
chiqqan. Oktyabr oyida tug’ilgan bo’lganligi uchun 7 yoshga yetmagan, -
deb 1970 yil maktabga qabul qilishmagan. Yosh yigitchada 4 - sinfdan
boshlab rasm chizishga qiziqish uyg’ona boshlagan. 8 sinfgacha maktab
darslari bilan paralel ravishda Respublika pionerlar saroyida
rassomchilik to’garagiga ham qatnagan. So’ng Binkof nomli rassomchilik
bilim yurtida 4 yil tahsil olib, qizil diplom bilan o’qishni bitirgan.
Shu orada qiziq bir tasodif tufayli qiziqchilikka ilk qadamlar
qo’yilgan. Qiz sinfdoshlarini ota-onalari yosh bo’lishiga qaramay 8
sinfni tamomlagani zahoti birin-ketin uzatishni boshlashgan.
Uzatilayotgan qizlarning birini to’yida o’rta olib boradigan odam
bo’lmay qolgan. Ashulachi-yu, sozanda bor, aynan o’rta olib boruvchi
yo’q. Sozandalardan biri bir guruh yigitlarni(bu bir guruh yigitlar –
Obid Asomov hamda uning sinfdoshlari edi) oldiga kelib, “orangizda
xonandalarga navbat beradigan, gapga usta bolalar yo’qmi?”, - desa
barcha sinfdoshlar bir bo’lib, qo’lini bigiz qilib, mana deya Obidni
ko’rsatishadi. Sinfdoshlarni aynan Obidni ko’rsatganligiga sabab,
kichik Obid maktabda hazil-huzul qilib, latifalar aytib, hammani
kuldirib yurganligi uchun bo’lsa ajab emas. Ilk bor to’y xashamda
mikrofonni qo’liga ushagan yigitcha hali kelajakda eng mashhur qiziqchi
bo’lib yetishishini tasavvur ham qilmagan edi. Birinchi to’y olib
borishi el nazariga tushgan shekilli, keyin uyga eshik taqillatib
keladigan bo’lib qolishgan. Bir-ikkitasiga rad javobini berishiga
qaramay to’ylarga taklif qilaverishdi.. Bir tarafdan rassomchilik uchun
bo’yoq va boshqa anjomlariga pul kerak, to’ydan esa aynan mana shu
sarf-xarajatni qoplaydigan pul tushib turibdi, kimga ham yoqmaydi,
deysiz. Pulga to’yga chaqirgandan keyin, o’sha olayotgan pulini oqlash
kerak, buni tushungan bo’lajak san’atkorimiz o’z ustida ishlay
boshladi. Mirzabek Xolmedov u paytda eng zo’r qiziqchi edi. Palon
to’yga Mirza kelibdi, - desa, yarim Toshkent ko’chib borardi. Hatto,
Mirzani vaqtiga qarab to’ylar belgilanardi. Rassomchilikni bitirayotgan
paytida Obid Asomov ismini ham butun Toshkent bilib boshladi. Shu orada
rejissor Hamid Qahramonov “Shunchaki hazil” nomli ko’rsatuv chiqardi.
1983 yili mana shu ko’rsatuvga taklif qilishdi va birinchi marta TVda
Obid Asomov paydo bo’ldi. Institutni a’lo baholar bilan bitiganligi
uchun Rossiya poytaxti Moskvadagi Surikov institutiga rassomchilik
bo’yicha tahsil olishga yo’llanma berishgan. Obid Moskvaga borib reja
tuzadi, “agar Surikov institutiga o’qishga kira olsam, demak Moskvada
yashayman, qiziqchilik yig’ishtiriladi, faqat rassomchilik bilan
shug’ullanaman. Agar kirolmasam rassomchilik ikkinchi o’ringa o’tib,
qiziqchilik birinchi o’ringa chiqadi”. Imtihonlardan so’ng, o’qishga
kira olmaganligi ma’lum bo’ladi. Birgina yo’nalish bo’yicha ikki baho
olganligi uchun imtihonlardan o’ta olmaydi. Agarda hamma bahosi 3
bo’lgan taqdirda ham o’qishga qabul qilinar edi. Chunki 16ta
Respublikaga bittadan joy berilgan. O’zbekiston nomidan esa aynan Obid
Asomov borgan. Institut rektori Bandarenko Asomov chizgan rasmlarimni
ko’rib, imtihonlardan oldin oldiga chaqirtirib, “Restovratsiya”
fakultetiga kirishini tavsiya etganda, abiturient Asomovning g’ururi
yo’l qo’ymay, “Jivopis”ga hujjat topshiradi. Imtihonlar yakuni esa
sizga ma’lum. Toshkentga qaytib kelgach, qarasaki hamma
tanish-bilishlari o’qivotti, hatto ba’zilari Rossiyaga borib o’qishga
kira olmaganligidan kulishgan ham. Mana shu ustidan kulganlar uyalib
qolsin, deb keyingi yili Rassomchilikka o’qishga kiradi.
1984 yilda o’qishga kirgan talaba Asomov institutni 5 yil(aslida o’qish
6 yil bo’lgan) o’qib qoldirib ketishga majbur bo’ladi. Chunki, 5 -
kursda tahsil olayotgan Obid har kuni TVga chiqar edi, to’ylarga borar
edi. Institut dekaniga esa bu hol yoqmas edi. Yoki qiziqchilik, yoki
o’qishni tanlashiga to’g’ri kelgan. Shunda Obid Asomov hech ikkilanmay
ariza yozib, o’qishni yig’ishtiradi. 1989 yilda taniqli kinorejissor
Latif Fayziev kinosinovga chaqiradi va Obid Asomov kinodagi o’z ishini
Hindiston bilan birgalikda suratga olinayotgan “Ovchi” filmidan
boshlaydi. Ilk filmning o’zi anchagina omadli keladi. Ya’ni,. ikkinchi
rejissor Umesh Mehra bo’lgan “Ovchi” filmida o’sha paytning super
yulduzi Mitxun Chakroborti bilan birgalikda filmda rol ijro etadi. Mana
shu filmdan so’ng turli filmlarga takliflar ko’paya boshladi. Oradan
ko’p muddat o’tmay Mirzabek Holmedov, To’xtamurod Azizov, Botir
Muhammadxo’jaev, Sobit Asomov va Obid Asomov 5 kishi bir bo’lib,
“Ko’zgu” nomli teatr tashkil etishadi. “Ko’zgu” teatri qisqa fursat
ichida tan olinib, xalq ko’nglidan joy oladi. Hatto, Xalqlar Do’stligi
saroyida o’sha paytning “rekord ko’rsatkichi” - 14 kunlab ikki mahaldan
konsert ham beriladi. Bu orada Obid Asomov hozirgi “O’zbeknavo”, o’sha
paytdagi “O’zbekestradasi”da ham faoliyat yuritadi. 1993 yilda Obid
Asomovning orzularidan biri ushaladi. Aniqroq qilib aytadigan bo’lsak,
“Obid-A” teatrini tashkil qiladi. Hozirda Obid Asomov 4ta
shirindan-shakar farzandlarning otasi. 3ta qiz va bitta o’g’il.
Dilorom, Nargiza, Odilxon hamda Nozima.
_____________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
_____________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
Avtobiografiya
Men,
Pazletdinov Firdavs Sayfitdinovich, 1980 yil 9 avgustda Toshkent
shahrida, ziyoli oilada tavallud topdim. 1987 yil Georgiy Dmitriy
nomidagi 9-oliy maktabning 1-sinfiga o'qishga bordim.
1996 yili
shu maktabning 9-sinfini bitirdim. Shu yili “International House”
kollejiga o'qishni davom ettirish maqsadida, o'qishga kirdim.
1998 yili
shu kollejni “English Oxford” mutaxassisligi bo'yicha tamomladim va
Toshkent Davlat Iqtisodiyot Universitetining “Menejment” fakultetiga
I-kursga imtihon asosida qabul qilindim. Ushbu Universitetni 2002 yilda
Bakalavr diplomi bilan yakunladim.
Avval oilada 4 kishi edik, otam, onam, men va singlim.
Otam - Pazeltdinov Sayfiddin Paxriddinovich 1957 yil tavallud
topganlar. Ma'lumotlari oliy. Toshkent Arxitektura va Qurilish
institutini tamomlaganlar. Hozirda arxitektor.
Onam - Pazletdinova Noila Ahmedovna 1958 yil tug'ilganlar.
Ma'lumotlari oliy. Toshkent shahar P.F.Borovskiy nomli tibbiyot
kollejini bitirganlar. Keyinchalik Toshkent Davlat iqtisodiyot
universiteti sirtqi bo’limini tamomlaganlar. 10 yil davomida 12-bolalar
поликлиника bosh shifokor o'rinbosari lavozimida faoliyat yuritganlar.
Hozirda “FIRDAVS-N” sayyohlik firmasining direktori hisoblanadilar.
Mening san'atga kirib kelishimda ota-onamning hissalari katta bo'lgan.
Singlim - Pazletdinova Nodira 1984 yil tug'ilgan. Toshkent Axborot
Texnologiyalari Universitetini bitirgan. Ma'lumoti oliy. Avval
“Firdavs-N” guruhining hor jamoasida ham faoliyat olib borgan. Yaqinda
qiz farzandlik bo'ldi va ismini Yasmina deb qo'yishdi. Hozirda uy
bekasi.
O'zimni oilamga keladigan bo'lsak, uylanganman. To'yim 2004 yili 28
fevralda “O'zbekiston” mehmonxonasida bo'lib o'tgan. Bitta farzandim
bor. Rafiqam Pazletdinova Shahlo Saidakbarovna. Jahon iqtisodiyoti va
diplomatiya universitetining bakalavr va magistraturasini tamomlagan.
Ma'lumoti oliy. Shu universitetda 3 yil davomida “Xalqaro munosabatlar”
fani o'qituvchisi lavozimida ishlagan. Hozirda “Sport”
teleradiokanalida maxarrirlik qilmoqda.
Qizim - Pazletdinova Samira Firdavsovna. 2004 yil 19 noyabrda
Toshkent shahrida tug'ilgan. Hozirgi kunda bog'chaga tayyorgarlik
ko'rmoqda.
Men yoshligimdan san'atga qiziqqanman. Bolaligimda uxlamasdan
to'polon qilganimda, dadam tor chalib uxlatgan ekanlar. Maktab davriga
kelib esa, o'zim har xil qo'shiqlarni hirgoyi qilib yurganman.
1996 yil.
Ilk bor “Pari-pari” taronasi bilan san'atga qadam qo'ydim. Shu yilning
may oyida esa, “Alpomish” sport saroyida katta sahnaga qadam qo'ydim
(ya'ni rep yo'nalishidagi aynan shu taronam bilan).
1998 yil.
O'z yo'nalishimni o'zgartirib, milliy estrada yo'nalishiga o'tdim.
Birinchi qo'shig'im “Parvonasan” deb nomlangan va xalqqa ma'qul
bo'lgan. Aynan shu yili sobiq “Sezam” radiosining “Yangi ovoz”
nominatsiyasining sovrindori bo'lganman.
2002 yil. Ilk marotaba konsert dasturimni 2-3 iyun kunlari “Turkiston” saroyida o'tkazdim.
2004 yil. “Nihol” mukofotiga nomzodimni qo'ydim.
2005 yil.
“Nihol” mukofoti sovrindori bo'ldim va shu yili “Presstij” gazetasining
“Yilning eng yaxshi imiji” nominatsiyasida g'olib bo'ldim. Qolaversa,
Turkiya, Moskva, Xitoy va AQSh mamlakatlarida o'z konsert dasturlarimni
namoyish etdim.
Qiziqishlarim: Qo'shiq
kuylash, avtomobil boshqarish, kino tomosha qilish, shaxsiy
kompyuterimda montaj qilish va musiqa yozish. Men uchun odatga
aylangan: Ko'p uxlash va aytilgan joyga kechikib kelish. Xarakterim:
Quvnoq, ishonuvchan, Jahlim tez chiqib, tez tushadi, mehribon, yaxshi
insonlar uchun men ham yaxshiligimni ayamayman.
Shu kungacha chiqargan albomlarim:
1.“Pari-pari” - 1996 yil.
2.“Baby ты моя малышка ” - 1998 yil.
3.“Parvona” - 2002 yil.
4.“Malyubiya” - 2003 yil.
5.“Hayot” - 2005 yil.
Kliplar to'plami:
“Pari pari”, “Ket bo'l”, “Baby ты моя малышка ”, “Onajon”, “Malikam”,
“Yod kardam”, “Duhtari pari”, “Azizam”, “Sen-sen”, “Cheshno dele”,
“Toshkent”, “Gulmaram”, “Layli”, “Malubiya”, “Dil izhori”, “Umr yo'li”,
“Beg'uborim”, “Darvish”, “Sog'indim seni”, “Maylimi seni sevsam”,
“So'lim”.
Ishtirokimdagi filmlar:
“Shaytanat” filmida Asadbekning o'g'li Samad obrazi mening kinodagi
birinchi ishim bo'lgan. Ikkinchi rolim Abduhalil Mamadaliev rejissorlik
qilgan “Suratdagi sir” filmidagi bosh rol, ya'ni Jamshid obrazini
jonlantirganman. Qahramonim hayotda adashib, yomon yo'llarga kirib
qoladi. Uni bu yo'ldan qizga bo'lgan muhabbatigina qaytarib qoladi. Bu
filmda muhabbatning kuchini ko'rsatishga intildik.
Bulardan tashqari “Sarvinoz” filmida “Dema dema” taronam bilan
ishtirok etganman. Ushbu film ham tomoshabinlarga manzur bo'lgan deb
o'ylayman.
______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
Hayot va ijod
Men san'atkor sulolasidanman, shuning uchun
hayotimni san'atsiz tasavvur qila olmayman!
Axir san'at tarbiya demakdir.
O'zim haqimda batafsil...
Men, Azizov Mirzabek Mamadjonovich, 1963 yil 22 may kuni Namangan viloyati Chust shahrida, san'atkor oilasida dunyoga keldim.
Otam, Mahammadjon Azizov 1899 yilda tavallud topgan bo'lib, o'z
davrining mashhur hofizlaridan bo'lganlar. Otalari Azizxon hofizdan,
ukalari Salmonjon Azizov bilan birgalikda dastlabki “Shahmaqom”ni
o'rgangan va keyinchalik mashhur Sodirxon hofizdan san'at sirlarini
o'rganganlar. Otam Mahammadjon hofiz Chust shahridagi “Xalq teatri”ni
tashkilotchilaridan bo'lganlar.
Onam, Muhabbatxon Kamolova esa uy bekasi bo'lganlar. 1920 yilda
tavallud topib, 1987 yilda vafot etganlar. Otam Mahammadjon hofiz esa
1977 yilda olamdan o'tganlar.
Oilada 5 farzand bo'lganmiz.
• akam: Azizov Jo'raxon – o'qituvchi,
• opam: Azizova Mukarramxon – savdo xodimi,
• opam: Azizova Manzuraxon – savdo xodimi,
• opam: Azizova Matlubaxon – o'qituvchi;
Men
1970 yilda “Karl Marks” nomli (hozirgi “Na'muna”) o'rta maktabining 1
sinfiga borib, 1980 yil shu maktabni a'lo baholarga tamomladim. Sobiq
sho'ro davrida o'quvchilarni paxta-yaganasi munosabati bilan attestatni
kech oldim va 1 yil maktabda musiqa o'qituvchisi bo'lib ishladim. Va
nihoyat otamning orzulari bo'lmish, Toshkent Davlat San'at Institutiga
1981 yil kirib, “musiqali drama aktyorligi” fakultetini 1987 yil
muvaffaqiyatli tamomladim. 1987-89 yillarda Turkiston harbiy okrugi
(hozirgi Mudofaa Vazirligi) qoshidagi “ashula va raqs” ansamblida
harbiy hizmat vazifasini o'tadim. 1989 yil, noyabr oyida “Muqimiy”
nomli O'zbek Davlat musiqali teatriga qabul qilindim.Hozirda bir oila
boshlig'iman. Turmush o'rtog'im Tojibar Azizova Ichki Ishlar Vazirligi
qoshidagi “ashula va raqs” ansamblining yakkaxon qo'shiqchisi.
O'zbekistonda xizmat ko'rsatgan artist, “Shuhrat” medali sovrindori,
“Mustaqillikning 15 yillik medali” sohibi, Ichki Ishlar militsiya
kapitani. Umr yo'ldoshim bilan bitta institutda, bir fakultetda
o'qiganmiz!
O'glim: Azizxon Azizov 1988 yil 27 yanvarda tug'ilgan. Hozirda “Jahon Iqtisodiyot va Diplomatiya” Universiteti talabasi.
Qizim: Mahzunaxon Azizova 1990 yil 3 aprel kuni dunyoga kelgan. Maktab o'quvchisi. Xullas ikki farzandim bor.
Men, 1989-92 yillar “Muqimiy” nomli musiqali teatrda, 1992-97
yillar “Abror Xidoyatov” nomli drama teatrida, va hozirda yana
“Muqimiy” teatrida ishlab, ijod qilib kelyapman.
Teatr bilan birgalikda Toshkent Davlat San'at Institutida 1995-2001
yillarda “vokal” kafedrasida (ya'ni, “yakkaxon qo'shiqchilik”) dotsent
bo'lib saboq berdim.
Men, 1999 yilda “O'zbekistonda xizmat ko'rsatgan artist” unvonini oldim.
2005 yilda San'at Institutini “oily rejjisura” kursini tamomladim.
Diplom spektaklim “Muqimiy” teatri repertuaridan joy oldi. Nasrulla
Qobil qalamiga mansub, Bahrulla Lutillaev musiqasi bilan, “To'da”
spektaklini sahnalashtirdim. Giyohvandlikka qarshi kurashni tarannum
etuvchi ushbu spektakl 2005 yil, Misr Arab Respublikasi, Qohira
shahrida o'tkaziladigan an'anaviy XVII xalqaro eksperimental teatr
festivalida g'olib bo'ldi. 2006 yilda, Haydar Muhammad asari, Manas
Leviev musiqasi bilan “Toshkentning nozanin malikasi” spektaklini
sahnalashtirdim.
2004 yilda “Otchopareshonfilm” xususiy studiyasini tashkil qildim
va Komil Avaz scenariysi asosida “Muhabbatimsan” filmi ekran yuzini
ko'rdi. 2006 yilda esa ikkinchi film “O'tkinchi baxt” suratga olindi.
1994 yilda Angliya buyurtmasiga muvofiq, Turk telefilm ijodkorlari
tomonidan ishlangan “Turkiy xalqlar qo'shiqlari” filmida o'zim tor
chalib 30 daqiqa davomida qo'shiq (ya'ni, xalq qo'shiqlarini) ijro etib
sharxlab berganman.
1996 yilda Amir Temurning 660 yilligi munosabati bilan Parijda
YUNESKO tomonidan o'tkazilgan xalqaro bayramda “Temur davridagi shoir
va shoiralar” spektaklida “ODEON” teatri sahnasida Lutfiy rolini ijro
etganman.
1997 yilda YUNESKO tomonidan tashkil etilgan “Buxoro va Xiva”ning
2500 yillik yubileyida Prij shahrida “Marini” teatri sahnasida “Ipak
yo'li” spektaklini ijro etganmiz.
2000 yilda “O'zbekiston-Amerika” do'stlik jamiyati orqali Nyu York,
Nyu Jersi, Vashington shaharlarida konsert dasturi bilan ijodiy safarda
bo'lganman.
2006-07 yillarda Yapon madaniyati fondi tashkil etgan Hindiston
davlati Dehli shahrida o'tkazilgan xalqaro teatr festivalida “Medeya”
spektakli bilan qatnashib Kreont rolini ijro etdim.
Undan tashqari 1991 yil, Mamlakatimiz mustaqillikka erishgandan
beri, Mamlakatimizning bosh sahnalarida “Mustaqillik” va “Navro'z”
hamda turli xil siyosiy bayramlarimizda bir qator bosh rollarni ijro
etib kelaman:
• Muqanna
• Jaloliddin Manguberdi
• Alpomish
• Arab shohi
• Zardushtbobo
• Shohruh Mirzo
Bo'yim – 1m. 90sm
Vaznim – 115kg
Ovozim – Dramatik bas-bariton
Yoqtirgan taomim – Palov
Yoqtirgan ranglarim – qora, oq, jigarrang.
Millatim – O'zbek
O'zbek, rus, tojik tillarda so'zlasha olaman.
Eng
katta orzuim “Mashrab” filmini yaratish va Mashrab rolini filmda ijro
etish. Teatrda esa “Otello” rolini ijro etish. Afsuski bu orzu…